"Błękit" Maja Lunde [PRZEDPREMIEROWO]

Norweżka [autorka], jak nikt inny potrafi zgłębić meandry ludzkiej psychiki. Jednocześnie przekazuje nam, głuchym na wołanie dzikiej przyrody czytelnikom, przerażające ostrzeżenie - jeśli nie zaczniemy szanować otaczającej nas natury, zginiemy razem z nią.

Błękit
Maja Lunde

Tłumaczenie Anna Marciniakówna
Cykl Kwartet klimatyczny (tom 2)
Wydawnictwo Literackie
Premiera 06/06/2018
★★★★★★★★★☆

Rok 2017, Norwegia.

Osiemdziesięcioletnia  Signe przybywa w rodzinne strony. Wracają do niej bolesne wspomnienia- niespełniona miłość i ciążące poczucie winy z powodu decyzji, którą kiedyś podjęła.

Jako nastolatka walczyła o przetrwanie rzeki Breio i wodospadów Dwie Siostry po których nie ma już śladu. Pojawił się kolejny problem, zwolennicy postępu chcą przekuć pozostały lodowiec na kostki lodu. Signe postanawia stoczyć z nimi nierówną, i zapewne jej ostatnią, walkę w imię natury.

Rok 2041, Francja.

Od pięciu lat w Europie panuje susza, która powoli wyniszcza kontynent. David, wraz z córką Lou zatrzymuje się w obozie dla uchodźców, gdzie ma zamiar czekać na żonę i syna. Obóz powoli staje się miejscem niebezpiecznym. Zaczyna brakować jedzenia i wody, co udziela się wszystkim  jego mieszkańcom.

***

Akcja powieści toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych- w roku 2017 i 2041. Dwie różne historie, ludzi, którzy nie mają ze sobą nic wspólnego. Ale czy na pewno? Przez całą książkę zachodziłam w głowę, jakim cudem te dwie historie połączą się, jak głosi okładka, w zaskakujący sposób. Rzeczywiście zakończenie było zaskakujące, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, że nieco wzruszające.

Sklepy są wypełnione butelkami wody. Wystarczy, że odkręcimy kran i mamy wodę zdatną do picia. Możemy się umyć kiedy nam się to żywnie podoba i w każdej chwili spuścić wodę po wizycie w toalecie. Mamy jej pod dostatkiem.

Myśleliście kiedyś co by było, gdyby wody zaczynało brakować? Ja tak, chociaż nigdy nie poświęcałam temu większej uwagi.. byłoby kiepsko i tyle w temacie. Ale po przeczytaniu tej książki "kiepsko" to stanowczo za mało powiedziane.

Autorka porusza cholernie ważne tematy w nietypowy sposób. Wymyśla historie, które przez zmiany klimatu i degradację środowiska naturalnego wkrótce mogą mieć rację bytu i dotknąć każdego z nas. Bez wyjątku.
"Błękit" to dwie różne historie, które łączą się w zaskakującą całość. Jednak bez reszty pochłonęły mnie losy Davida i Lou. Być może dlatego, że mam córeczkę i wyobrażałam sobie mnie i Lenkę na ich miejscu.

"Błękit" czytałam w trakcie okropnych upałów, podczas których wypiliśmy ogromną ilość wody. Od kilku dni nie padało, było okropnie duszno, nieprzyjemnie. Ubrania lepiły się do ciała, pragnienie było wzmożone. Wręcz modliłam się o deszcz, bo z powodu upałów wszyscy byliśmy rozdrażnieni i chcieliśmy w końcu pooddychać świeżym, rześkim powietrzem. My czekaliśmy na deszcz kilka dni.. Gdy w końcu wczoraj w nocy przyszła ogromna burza a wraz z nią deszcz, poczułam ulgę i od razu naszła mnie myśl "Jak David, Lou i inni bohaterowie tej historii wytrzymali 5 lat bez deszczu?!". Mam nadzieję, że nigdy nie będziemy musieli zmagać się z suszą i brakiem wody pitnej. Jednak kiedyś takie czasy nadejdą, a to wszystko głównie przez degradację środowiska naturalnego, do której wszyscy przykładamy rękę. Zrób swój własny rachunek sumienia i przyznaj sam przed sobą czy szanujesz to co oferuje nam natura? Z pewnością większość z Was powie, że nie do końca. Dlatego zachęcam do sięgnięcia po tę książkę. Są to dwie ciekawie ciekawe historie dające dużo do myślenia i jednocześnie wciągające od pierwszej strony.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.