Pucio jest ulubionym książkowym bohaterem mojej córeczki. Przygody tego małego bohatera szalenie jej się podobają i codziennie spędza z tymi książeczkami czas. Oprócz przepięknych ilustracji, które swoją drogą szalenie mi się podobają, znajdziecie w nich masę dźwięków i słów, które pomogą dziecku w nauce mówienia. Fabuła jest bardzo prosta, ale w przypadku maluchów jest to ogromny plus, bo w pełni zrozumieją treść. Spodziewałam się, że w końcu ogromna sława tej serii sprawi, że wydawnictwo poszerzy swoją ofertę w zakresie Pucia. Nie myliłam się i jestem bardzo zadowolona, bo puzzle jakie teraz są dostępne do kupienia są, krótko mówiąc, genialne!

Pucio. Puzzle 3w1

Marta Galewska-Kustra

Ilustracje Joanna Kłos

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Cena 31,90 zł

Liczba elementów 16, 20, 24

Wiek 3+

Ocena 10/10

Sugerowany wiek to 3+, moja córeczka skończyła trzy miesiące temu dwa latka i jest tymi puzzlami zachwycona. Także małe dzieci również będą z nich zadowolone, z tym, że na pewno na początku będą układały puzzle z najmniejszą ilością elementów- 16, bo dwie kolejne układanki sprawiają już o wiele większą trudność. Na początek napiszę o opakowaniu, które jest bardzo ładne i z pewnością będzie piękną ozdobą każdego dziecięcego pokoju. Opakowanie ma poręczny sznureczek, przy którym wisi "zawieszka" z Puciem. Zawsze zwracam uwagę na takie szczegóły, więc jestem zachwycona wykonaniem i wydaniem tych puzzli. 

Jak wspominałam wcześniej w pudełku znajdują się trzy różne ilustracje (stworzone tylko na potrzebę puzzli- nie znajdziecie ich w książeczkach), które mają różny stopień trudności. Ilustracje możecie zobaczyć na poniższych zdjęciach:

Podsumowując, Pucio. Puzzle 3w1 jest idealną formą rozrywki dla maluchów, zwłaszcza tych, które uwielbiają Pucia. Świetnie sprawdzi się również na prezent, tak jak wszystkie książki z tej serii. Jeśli jesteście rodzicami, albo macie w swoim bliskim otoczeniu jakieś maluchy, a jeszcze nie znają Pucia, to koniecznie nadróbcie zaległości! Dzieciaczki będą zachwycone :)

Za puzzle serdecznie dziękuję Wydawnictwu Nasza Księgarnia.

Fantastyczne zwierzęta. Zbrodnie Grindelwalda. Scenariusz oryginalny

(...) powinieneś wiedzieć, że to ty sam stawiasz sobie życiowe cele i sam dążysz do tego, by je osiągnąć. Nawet jeśli myślisz, że coś zależy od kogoś innego, tak naprawdę tylko ty masz wpływ na swoją przyszłość. Wczoraj motywacją było coś, bez czego nie wyobrażałeś sobie życia, dziś musisz znaleźć coś innego. A wiesz po co? By samemu udowodnić sobie, że potrafisz to osiągnąć. Podnoszenie poprzeczki to najlepsza motywacja, bo nic tak nie napędza jak chęć zaimponowania samemu sobie.

Piosenki (nie)miłosne

Natalia Sońska

Wydawnictwo Czwarta Strona

Liczba stron 316

Ocena 8/10

Premiera 24/04/2019

Igor podjął trudną decyzję, przez którą zaprzepaścił kontakty ze swoimi najbliższymi. Wszystko po to, by uchronić ich przed cierpieniem. Napotkał problem z którym postanowił zmierzyć się sam... Czy to był dobry wybór? Czy najbliżsi wybaczą mu decyzję, którą podjął?

Pierwsza część tej serii, czyli Listy (nie)miłosne, bardzo mi się podobała. Jednak śmiało mogę przyznać, że druga okazała się lepsza. Spodziewałam się jaki jest prawdziwy powód nagłego wyjazdu Igora i w Piosenkach (nie)miłosnych moje podejrzenia się potwierdziły. Bez wątpienia największym plusem tej powieści jest przedstawienie historii z perspektywy Igora. Historie przedstawione oczami mężczyzny, to bardzo rzadki zabieg, więc bez wątpienia to wyróżnia Piosenki (nie)miłosne na tle innych tego typu powieści najbardziej.  Jeśli spodziewacie się słodkiej historii, to możecie bardzo się zdziwić, ponieważ druga część tej serii jest przygnębiająca, momentami smutna, ale również dająca nadzieję. Wywołuje również wiele emocji, jestem niemal pewna, że każdy z was będzie wściekły na Igora i nie do końca zrozumie jego zachowania. Ale to w książkach lubię najbardziej- gdy bohaterowie podejmują decyzje, na które ja bym się nie odważyła.


Natalia Sońska ma bardzo lekki styl, przez co jej książki czyta się szybko i przyjemnie. Mimo poruszonej trudnej tematyki, z jaką mamy do czynienia w Piosenkach (nie)miłosnych przeczytałam tę książkę z zaciekawieniem i nie odniosłam wrażenia, żeby temat choroby i straty mnie przytłoczył. Raczej dał mi do myślenia, a sposób w jaki autorka przedstawiła przebieg choroby bardzo mi się podobał. Dowiedziałam się kilku ciekawych rzeczy, o których do tej pory nie miałam pojęcia.


Podsumowując, historia Igora o wiele bardziej mnie zaciekawiła. Chociaż momentami mnie denerwował to polubiłam go i z przyjemnością poznałabym jego dalsze losy. Na uwagę zasługuje również Ida, która skradła moje serce. Jeśli lubicie lekkie książki, poruszające trudne tematy i jednocześnie wciągające oraz dające do myślenia to koniecznie sięgnijcie po Piosenki (nie)miłosne.

Wiem, że nie powinno się oceniać książki po okładce. Jednak jeśli chodzi o serię z Mademoiselle Oiseau to przy zakupie śmiało można się kierować cudownym wydaniem, zachwycającą okładka i pięknymi ilustracjami, bo treść jest równie dobra!

Andrea de La Barre de Nanteuil, Lovisa Burfitt

Cykl: Mademoiselle Oiseau (tom III)

Tłumaczenie Alicja Rosenau

Wydawnictwo Literackie

Data wydania 13/03/2019

Liczba stron 136

Ocena 8/10

Już wiosna! W Alei Minionych Czasów krzaki róż puszczają pierwsze błyszczące listeczki, lecz Mademoiselle Oiseau jest melancholijna i przygnębiona… Czyżby nie lubiła wiosny? A może dość ma już kotów, ptaków, latających dywanów i naszyjników z pereł? Czy nowa wyprawa w towarzystwie Isabelli przywróci jej dobry nastrój i natchnie do nowych, zwariowanych pomysłów?

Ponad dachami Paryża leży Srebrna Kraina, Argentynia. Jest daleko i całkiem blisko. Łatwo do niej dotrzeć lecz trudno znaleźć drogę powrotną. To miejsce, w którym spełniają się marzenia, śnią się najdziwniejsze sny i dzieją się rzeczy zupełnie magiczne. Pośród porcelanowych skarbów, wielobarwnych motyli oraz ekscentrycznych mieszkańców tej osobliwej krainy ożywają stare wspomnienia, rozwiązują się tajemnice i wszystko w zaskakujący sposób łączy się ze sobą... Może to więc nie przypadek, że szalona, cudowna Mademoiselle Oiseau i dziewięcioletnia Isabella stały się najlepszymi przyjaciółkami?

Karolina Wilczyńska

Wydawnictwo Czwarta Strona

Data wydania 13/03/2019

Liczba stron 328

Ocena 7/10

Julia jest młodą i sympatyczną studentką, lecz niestety nie ma zbyt wielu przyjaciół, bo nie czuje się pewnie wśród ludzi. Brak jej przebojowości – również w relacjach z rodzicami, którzy są wobec niej nadopiekuńczy i zanadto wymagający. Czy Julia znajdzie w sobie dość sił i odwagi, by choć raz postawić na swoim? I czy spotka wreszcie kogoś, komu będzie mogła zwierzyć się ze skrzętnie skrywanego przed światem smutku?

Nowi bohaterowie i nowe historie zawitają tej wiosny na Kwiatową!

Kolejna książka Karoliny Wilczyńskiej, która bardzo mi się podobała! "Zapach bzu" rozpoczyna drugi sezon serii "Rok na Kwiatowej". Pojawiają się nowi bohaterowie, równie barwi i ciekawi jak przyjaciółki z pierwszego sezonu. To co lubię najbardziej w tej serii to sposób narracji, dzięki której czuje się jakby bohaterowie tych powieści siedzieli ze mną przy stole, popijali kawkę i opowiadali co się u nich wydarzyło. Coś niesamowitego!

Karolina Wilczyńska nie byłaby sobą, gdyby w swojej kolejnej powieści nie poruszyła ważnych i trudnych tematów. W tym przypadku zwróciła uwagę czytelników na rodziców, którzy wręcz zawładnęli Julią. Dziewczyna nie potrafi się im sprzeciwić, a "spontaniczność" to jej największy wróg. Tata wymaga od niej dyscypliny, najlepszych stopni i rozsądnego podejmowania decyzji, a mama jest chorobliwie nadopiekuńcza. To wszystko zaczyna dziewczynę przytłaczać. Autorka zwróciła również uwagę jak łatwo w dzisiejszych czasach zbyt pochopnie oceniać innych ludzi, a idealnym przykładem jest Danuta, której wystarczy jedno spojrzenie na człowieka, by wiedzieć kim tak naprawdę jest... Oczywiście tylko w jej mniemaniu.

Czterech bohaterów tej powieści połączy jedno pudełko znalezione na parkingu. Decyzje jakie będą musieli podjąć w związku z tym znaleziskiem odmienią ich życie. Jestem zauroczona twórczością Karoliny Wilczyńskiej. Nie zawiodłam się na żadnej jej książce i głęboko wierzę, że wy również się nie zawiedziecie. Jeśli potrzebujecie powieści lekkiej i jednocześnie wciągającej to koniecznie przeczytajcie "Zapach bzu". Możecie przeczytać tę pozycję, bez znajomości poprzednich części, ponieważ bohaterowie oraz fabuła nie są ze sobą powiązani.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.