Gdybyście zapytali mnie za co lubię thrillery i kryminały, to odpowiedziałabym, że za wnikliwe opisy zbrodni, zwroty akcji, napięcie i elementy zaskoczenia. Jeszcze do niedawna myślałam, że książki obyczajowe to książki 'o wszystkim i o niczym', ale teraz widzę jak bardzo się myliłam. W literaturze obyczajowej również można spotkać zaskakujące zwroty akcji czy napięcie i właśnie to dostałam w Napisz do mnie. Obawiałam się tej pozycji, głównie ze względu na jej objętość - nie przepadam za grubymi książkami, a tym bardziej nieznanych mi autorów. Książki zawsze czytam do końca, więc gdyby pozycja takich rozmiarów jak Napisz do mnie mi się nie spodobała to długo bym się z nią męczyła - dlatego też twórczość nowych dla mnie autorów staram się poznawać przy cieńszych książkach. Jednak Natalia z @prostymislowami kilkakrotnie powtarzała mi, że ta pozycja jest naprawdę świetna, a że mamy podobny gust czytelniczy to w końcu po nią sięgnęłam.. i przepadłam.

Bez wątpienia najmocniejszą stroną tej książki są barwni bohaterowie, niemal żywcem wyjęci z prawdziwego życia. Patrząc na nich z boku, mogłoby się wydawać, że są szczęśliwi- Matylda ma kochającego męża, dzieci, ma pasję i zabezpieczenie na przyszłość. Kosma ma świetną pracę i ciągle się rozwija, ma cudowną córkę i wspaniałą żonę. Jednak szybko się okazuję, że to wszystko to tylko mur, jaki wokół siebie zbudowali. Tylko oni wiedzą jak ich życie wygląda naprawdę i z nikim nie dzielą się swoimi przemyśleniami i problemami. Do czasu, gdy Matylda postanawia napisać list, pełen żalu i smutku do swojego męża. Słowa wylane na papier nigdy nie miały trafić do adresata i nie trafiły, jednak los chciał, że zgubiony przez kobietę list znalazł Kosma, który urzeczony autorką listu, postanowił jej odpisać. Tak zaczęła się ich niesamowita historia. Matyldę polubiłam od pierwszych stron i do samego końca jej kibicowałam, chciałam by w końcu była szczęśliwa. Natomiast Kosma wywoływał u mnie wiele skrajnych emocji - niby go polubiłam, ale były takie momenty, że kompletnie nie rozumiałam jego decyzji. Wydaje się samolubny, lubi kontrolować wszystko co się wokół niego dzieje i rozdawać karty. Zachowuje się momentami jak pępek świata i jakby wszystko wiedział najlepiej. Cały Kosma.. Jednak, mimo tych wszystkich zgrzytów da się go lubić i właśnie ta sprzeczność i skrajne emocje mi się podobają.


Bardzo spodobał mi się pomysł na fabułę, głównie wplecenie w historię pisanie  tradycyjnych listów. Kiedyś to była normalna forma komunikacji, teraz niestety się od tego odchodzi. Komunikatory oraz maile skutecznie zastąpiły tradycyjne listy i w dzisiejszych czasach coś, co kiedyś było na początku dziennym, wydaje się niezwykle pociągające, intrygujące, osobiste i bardzo... intymne. Myślę, że to słowo idealnie tu pasuje, jestem niemal pewna, że przyznacie mi rację, gdy przeczytacie tę książkę. Listy jakie piszą do siebie Kosma i Matylda są wyjątkowe, a emocje wręcz się z nich wylewają. W Napisz do mnie poznacie różne oblicza miłości - tej szczęśliwej, gdzie 'motyle w brzuchu' nie dają spokoju oraz taką, która kiedyś była bezgraniczna, a z biegiem lat niestety się wypaliła, w życie bohaterów niepostrzeżenie powoli wkradała się rutyna i zostało po niej tylko przyzwyczajenie. Niejednokrotnie będziecie zdenerwowani, smutni, ale również szczęśliwi z obrotu spraw. Ta historia, tak samo jak jej bohaterowie, wywołują u czytelnika mnóstwo skrajnych emocji, i właśnie to w tej książce podobało mi się najbardziej!

Na koniec muszę wspomnieć o zakończeniu, które sprawiło, że nie mogłam wczoraj zasnąć.. Myślałam, że rzucę tą książką o ścianę. Naprawdę! Cieszę się, że sięgnęłam po tę powieść w momencie, gdy druga część jest już wydana. Chociaż z tego co słyszałam, zakończenie Zaczekaj na mnie jest tak samo emocjonujące i łamiące serce jak te w tomie pierwszym. Dlatego też z jednej strony chcę przeczytać kontynuację, a z drugiej boję się, czy moje serce to wytrzyma. Podsumowując, Napisz do mnie to książka ukazująca wszystkie oblicza miłości, w której bohaterowie są wręcz namacalni, a historia wciąga bez reszty.